Forum - Zjazd RPG

Mateusz patrzył na jarzeniówkę dobre 15 sekund. Otrząsnął się i spojrzał na swojego towarzysza, on też podziwiał otoczenie. Następnie rozejrzał się po dość obskurnym korytarzu. W jednym z zaciemnionych rogów leżała jakaś sypka substancja. Najwyraźniej planowana ofiara jeszcze nie spróbowała jej smaku.
Próbował się powstrzymać, ale to było silniejsze od niego i się uśmiechnął. - Nie no w policji się nie przelewało, ale ten wydział ewidentnie nie należał do lubianych - Pomyślał, że może to i dobrze, ale skrzywił się na myśl codziennego korzystania z tych schodów - ...aaa i jeszcze łażenie przez obcy pokój, aby odcedzić kartofelki. Uśmiech nie znikał z jego twarzy – pewnie kibel to zwykła dziura, do której trzeba trafić – pomyślał i ruszył z ciekawością w kierunku pokoju.

Drzwi do pokoju otworzyły się z jękiem. W tym pomieszczeniu było jeszcze ciemniej niż na korytarzu. - Nie..nie..nie..! Trzeba tu będzie wprowadzić nieco zmian! - Rozejrzał się po jednej wielkiej stercie różnej maści dokumentów. - Co to za bałagan! Jak ten człowiek chciał tu cokolwiek odszukać? Nie..nie..nie..! - zaiskrzyły jego oczy – przez miesiąc nie złożę tych materiałów do kupy! Spojrzał na swojego kompana. Nie znał go ale był ciekawy jego opinii – interesujące co? Które biurko życzy sobie pan dyrektor? – gestem dłoni wskazał kolejne biurka

Przyjął uścisk dłoni - miło poznać, Mateusz Woźniak - zaintrygował go ten człowiek. Był opanowany i nie było widać po nim zdegustowania czy zaskoczenia. W sumie nie wziął pod uwagę, że to miejsce może być doskonałą odskocznią, odpoczynkiem od wcześniejszej pracy. Siedzenie na tyłku, skupienie - pomyślał - tylko będzię musiał poprawić tu oświetlenie. Przypuszczał że to może się okazać zwykłe achiwum, z którego nie będzie musiał wychodzić w ciągu dnia pracy. Nabrał pozytywnej energii i chęci do nowej pracy. Również zaczął delikatnie przekładać wszystkie materiały ze swojego biurka, niektóre z teczek miały wypisane mazakiem jakieś skróty numerów bądź mało mówiące skróty tematyczne - wygląda ciekawie.

- Idziemy od razu pogadać z naszym szefem? - spojrzał w kierunku Jacka

Nacieszywszy się atmosfera nowego biura poszli do szefa.
- A zapraszam, zapraszam. – siorbnął ze szklanki z nie wyjętą łyżeczką i zaprosił ich gestem do siadania. Krzesło wolne od papierów było tylko jedno, obecność drugiego sygnalizowało oparcie wyglądające zza stosu papierowych teczek z szarej tektury.
- Zanim zaczniecie się przebijać przez archiwum mam dla was robótkę. Taki test można powiedzieć. Parę dni temu spłynęła do nas sprawa serii samobójstw przy moście Świętokrzyskim. Jest wasza – podał im teczkę z aktami – Na pierwszy rzut oka ofiary są niepowiązane. Poza dwoma rzeczami: wszystkie ofiary utonęły i to byli mężczyźni. Taka porada na początek: miejcie otwarte umysły.
Taak, tak jak ich poprzednik Jarosław Bogucki. Podobno ma na tyle otwarty umysł, że teraz chłonie wszelkie doznania jak gąbka w IPiN na Sobieskiego. Dosłownie.
- Ale to potem, teraz pewnie macie pytania?

- Mateusz ma rację szefie. Powiedz nam o co tu chodził. Dostępu tu bronią porządne drzwi z czytnikiem linii papilarnych, a za drzwiami kryje się kilka zagraconych pomieszczeń i jeden pracownik. To nie jest jakiś zwykły wydział. Coś tu jest nie tak. Coś o czym się nie mówi poza tymi pomieszczeniami.
Jacek zaczynał coraz bardziej się zastanawiać o co w tym wszystkim chodzi, coś jest nie tak - pomyślał.

Spodziewanie się kreatywności po Kamilu było raczej pobożnym życzeniem. Nieogolony kilkudniowy zarost, przekrwione oczy i zmierzwione włosy sprawiały wrażenie jakby ktoś go połknął, przeżuł i wypluł, nierówno zapięte guziki pogniecionej koszuli tylko potęgowały to wrażenie. Strzelecki w drzwiach jeszcze zaciągnął się krzywo wystającym z ust papierosem, gasząc go w kapslu po piwie wygrzebanym z kieszeni skórzanej kurtki. Podpierając się o ścianę, masował lekko skronie i mrużył boleśnie oczy gdy Tymański uderzał w głośniejsze tony. Ożywił się trochę zauważając drzwi do kibla, jego mózg skonstatował że jest tam woda która zdawała mu się jedynym remedium na potwornego kaca dręczącego go od przebudzenia. Na razie jednak ze zbolałym wyrazem twarzy starał się trzymać prosto i nie odzywając się próbował dotrwać do końca tej swoistej "odprawy".

Ostatnio edytowany przez Leoncoeur (2011-01-18 10:26)

- Cóż, Nowak miał swojego laptopa, gdzieś tam poukładał pod ścianami monitory, bo za dużo miejsca zajmowały na biurku. Pokopiecie to znajdziecie, tylko bałaganu nie róbcie za dużego. Ktoś to w końcu będzie musiał pokatalogować…
Nie sprecyzował kto będzie tym szczęśliwcem, ale niektórzy mogli się domyślić.
- Pracujemy ile będzie trzeba. Na razie jeśli to wszystko zapoznajcie się z aktami.
Popatrzył wyczekująco.

Po uściśnięciu dłoni obu towarzyszy niedoli oraz zaprzestaniu wydawania morderczych dźwięków przez ich szefa, Kamil poczuł się nieco pewniej i skierował do łazienki. Napełnił plastikową butelkę po wodzie mineralnej, jaką zdążył wydudnić od rana i wrócił do wspólnego pomieszczenia siadając przy jedynym wolnym biurku. Zrobił na nim miejsce przesuwając część teczek, tak aby butelka miała gdzie stać. Sięgnął do kieszeni wyjmując jakieś opakowania.
PLUM - aspiryna
PLUM - alkazelcer
PLUM  - 2KC
Tabletki wpadały do wody zaczynając syczeć i pienić się, co wywołało tylko zbolałą minę Kamila. Śniadanie mistrzów, mieszanka tyleż niebezpieczna co będąca jedyną odtrutką. Strzelecki przyssał się do butelki i pił z godnością nie reagując na spojrzenia pozostałych. Po dłuższej chwili oderwał się od płynu i oparł na krześle przymykając oczy. We łbie wciąż łupało, tymczasem Jacek porządkował papiery wywołując przy tym burze szalonych i zabójczych decybeli.
- Ja tam boje się zaglądać do tych papierów. - rzekł niewyraźnie - słyszałem, że te sprawy fabrykują na lewo typy z wydziału wewnętrznego by sprawdzić czy dochodzeniówka odróżni je od tych prawdziwych. Ci z dochodzeniówki zaś wysyłają to do "Faktu", "Super Ekspresu", lub tutaj. Tutaj te najbardziej porąbane. - dodał drapiąc się po głowie.

Ostatnio edytowany przez Leoncoeur (2011-01-18 18:13)

Mateusz opuścił pomieszczenie szefa i ruszył korytarzem w kierunku swojego pokoju. Stanął jak wryty w drzwiach. Z lewej strony zobaczył Jacka, który krzątał się wśród ułożonych przy ścianie na kształt wysokich wieży różnych dokumentów. Przekładał na oko po dziesięć pięter i powoli odkrywał tajemnice, jakie znajdowały się za world trade center. Spojrzał w prawo i zobaczył swoje biurko, z którego jeszcze piętnaście minut temu zdejmował inne teczki. Siedział teraz przy nim Kamil, najwyraźniej zmęczony ostatnimi przeżyciami, który przyrządzał "coś" w jakiejś zużytej plastikowej butelce – nieźle – pomyślał – szkoda że jeszcze nie zarzuci tych nóg na biurko.

- widzę – rzekł z uśmiechem do Kamila – że będziemy dzielić wspólne biurko. W sumie możemy rozważyć zrobienie tu porządku i wstawić jeszcze jedno? – przerzucał swój wzrok to na jednego to na drugiego. Poczekał aż Jacek ustawi zakurzony i mocno dotknięty czasem stary monitor CRT natomiast Kamil wysączy niczym zagłodzona pijawka połowę zawartości butelki. – a tak w ogóle co się u Was stało że tu trafiliście? – nie czekając na odpowiedź poprawił ułożenie marynarki na swoim ciele i podszedł do drugiego kąta, w którym piętrzyły się inne dokumentalne budowle niczym Burdż Chalifa czy Sears Tower.

Wspólnymi siłami odkopali dwa komputery i złożyli je do kupy. Faktycznie monitory zajmowały prawie po pół biurka. Całą trójka przyzwyczaiła się do dobrobytu i brak płaskiego monitora mógł wywołać szok. Podobnie jak numer 98 przy słowie Windows. Nawet dopisek, że to edycja specjalna nie poprawił im humorów.
Dysk pierwszego zmartwychwstałego komputera zawierał kilka katalogów oznaczonych podobnymi kodami jakie widniały na teczkach. Datą utworzenia najnowszego pliku był 4 grudzień 1999 roku. Czyżby zagrożenie ze strony pluskwy milenijnej spowodowało ukrycie sprzętu pod kilogramami papieru?
Co poza tym? Archaiczny Office budził lekki uśmiech. A co to?
- Panowie uwaga! Tu gdzieś jest drukarka! – oznajmił Jacek grzebiąc w komputerze – Stawiam na igłówkę.
- Ciekawe czy jeszcze na papirus – mruknął Kamil.
- Jest też zła wiadomość… nie mamy Internetu.

Tymczasem Mateusz w drugim rogu znalazł szafkę, a w szufladzie… kanapki zawinięte w folie, widelec, dwa wyszczerbione kubki i sczerniałą łyżeczkę. Kolejna szuflada zawierała pająka, garść spinaczy biurowych i ulotkę z knajpy. Ceny były zachęcające. Szkoda, że teraz w tym miejscu stały bloki.

Ogarnąwszy jako tako zdecydowali się w końcu zajrzeć do otrzymanych akt.
Pięć samobójstw. Sami mężczyźni. Prawnik, dyrektor kreatywny, kurier rowerowy, magazynier z marketu i diler prochów. Dwaj pierwsi biegali wzdłuż Wisły i trupy znaleziono ubrane w dresy. Kurier, wg informacji z jego firmy jechał z przesyłką na drugi brzeg. Został po nim tylko rower oparty o barierkę i plecak z paczką. Magazynier spacerował z psem, pies wrócił do domu (jak to określił specjalista) znerwicowany i mokry. Ostatni wg danych narkotykowego miał tam rewir. O dziwo w saszetce przy pasie miał nie sprzedane działki i pieniądze.
Poza płcią i stwierdzonym przez lekarzy i biegłych samobójstwem nie łączyło ich nic. Na pewno nie byli klientami dilera, toksykologia wykazała, że byli czyści. W pracy wiodło im się w miarę dobrze, nie mieli żadnych problemów rodzinnych.
Patolog nie znalazł na ich ciałach żadnych znaków przemocy. Tylko pośmiertne rany od obijania się zwłok o kamienie.
Żadnych świadków zajścia nie odnaleziono.
W spisie załączników widniały zdjęcia miejsca zdarzenia, ale najwyraźniej zginęły po drodze.
Do pełnych raportów medycznych i przesłuchań rodzin dostęp był prosty, sygnatury widniały jak byk wystarczyło zalogować się do systemu…

- Zobaczmy co napisali w raportach medycznych.
Jacek zalogował się do sytemu i wpisał sygnaturę pierwszej sprawy. Akurat trafiło, że tą sprawą było samobójstwo prawnika. Powoli czytał raport analizując fakty.
Następnie przejrzał pozostałe raporty wypisując sobie podobieństwa i różnice w tabelce.
- Przydałoby się uruchomić drukarkę. Ciekawe pod którą sterta leży?
Kowalski zaczął przeglądać pozostałe sterty papierów aż udało mu się znaleźć coś co było przodkiem drukarki. Dziwnym trafem po podłączeniu nawet działała.
To może być ciekawa sprawa, może jednak to nie jest zesłanie, a szansa na przygodę? I kim są jego nowi towarzysze? - trzeba to będzie sprawdzić pomyślał.

- w jajo mówisz? - zerknął na Jacka, którego najwyraźniej intrygowało podłączanie drukarki modelu Epson Stylus Photo 870. Wzruszył brwiami nawet nie taka archaiczna. - w jakim sensie?- spojrzał na Kamila - że to podpucha i coś ukrywają? czy po prostu że jest rozwiązana a szef chce wybadać jakie formy analizy byśmy przyjęli?

- no dobra to chodźmy na górę do informatyków, przynajmniej u nich się nie będziemy martwić o dostęp do zasobów sieciowych - uśmiechnął się - Jacek, tyyyy idziesz z nami? - nie wiedział czy chce mu przerywać tą fascynującą zabawę.

Ruszyli korytarzem w kierunku wyjścia. Mateusz uchylił drzwi do drugiego pokoju. - szefie, wychodzimy się przewietrzyć.. czy dostaniemy jakieś kody dostępu do tej twierdzy czy po prostu dodasz nasze linie papilarne do bazy swoich przyjaciół? - uśmiechnął się